Historia

HISTORIA BRASPOL-u

INSTYTUCJA BRASPOL - Reprezentacja Wspólnoty Polsko - Brazylijskiej w Brazylii. Założona została w dniu 27 stycznia 1990 r. ma na celu tworzyć solidarność pomiędzy wszystkimi Społecznościami Polonijnymi w naszym kraju; zachować tradycje i obyczaje oraz całe odziedziczone po naszych przodkach bogactwo kulturalne; pobudzać wymianę kulturalną i naukową między Brazylią a Polską i upowszechniać znaczenie osób polskiego pochodzenia we wszystkich możliwych formach. POCZĄTEK Zanim dowiemy się coś o Organizacji BRASPOL, trzeba trochę poznać historię polskiego ludu. Począwszy od roku 1869, uważanego za początek Polskiej Imigracji do Brazylii, Polacy i ich potomkowie stawiali czoło niezliczonym trudnościom. Brazylia została wybrana, ponieważ prezentowała najlepsze warunki do osiedlenia się dla imigrantów, będących w większości rolnikami, dając im to czego najbardziej pragnęli - ziemię. Napotkali także, życie w wolności tak odległe wobec posłuszeństwa narzuconego przez okupantów Polski. Wśród wielu trudności Polacy stawiali czoło barierze językowej, widocznej niechęci świata zewnętrznego, przyrodzie i obyczajom.  Istniał tylko jeden sposób na umniejszenie tego cierpienia - zjednoczenie się. Utworzyły się ośrodki gdzie imigranci mogli się spotykać i znajdywać siły potrzebne do pokonywania codziennych trudności. Ośrodki te dały początek polskim kościołom, szkołom i stowarzyszeniom, które podtrzymały przetrwanie kulturalnej tożsamości polskich imigrantów. Utworzyła się społeczność oparta na walorach chrześcijańskich. Jednakże w latach 30-stych, nacjonalistyczne dekrety rządu dosięgły także polskich wspólnot prowadząc do ich rozpadu. Zaczyna się stopniowy proces zapominania walorów kulturalnych, tradycji, a nade wszystko języka polskiego. Następuje epoka, w której Polska zostaje zmuszona stanowić część bloku państw wschodniej Europy ( żelazna kurtyna). Po II Wojnie Światowej przechodzi pod panowanie polityczne Związku Radzieckiego co prowadzi do zupełnego zapomnienia społeczności polskich istniejących na innych ziemiach. Nie istniała bowiem żadna polityka, która uważałaby polskich imigrantów za część narodu polskiego. Czasy się zmieniają... Po upadku komunizmu Polska odzyskuje swoją niepodległość w pierwszych wolnych wyborach do Parlamentu w 1989 roku.  Zmienia się także polityka w stosunku do imigrantów. Zarówno oni jak i ich potomkowie , czując tę zmianę, odpowiedzieli na wyzwanie nowej sytuacji. Zaczynają się urzeczywistniać idee, pojawiające się już od wielu dziesięcioleci, zakładania organizacji reprezentujących wszystkie polskie grupy etniczne w Brazylii. Idee te nabrały siły po wizycie Papieża Jana Pawła II w Brazylii oraz po jego spotkaniu ze społecznościami polskimi w Kurytybie. Wzmocnione zostały także wizytą Prymasa Polski Kardynała Józefa Glempa, który odwiedził wiele polskich społeczności w Brazylii w 1984 roku. POWSTANIE „Polacy poprzez swoją pracę i wytrwałość, wnieśli wkład w rozwój regionów gdzie się osiedlili, poprzez wierność tradycjom i kulturalnemu dziedzictwu dawnej ojczyzny wzbogacili nową społeczność, z którą się zintegrowali. Nie można przejść obojętnie wobec tych faktów. Aby ustrzec to dziedzictwo i aby przetrwało ono jako inspiracja pojawia się w Kurytybie organizacja o zasięgu krajowym,  która ma za zadanie zrzeszać i reprezentować polskie grupy etniczne przed brazylijskim rządem i przed innymi organizacjami.” Wobec ostatnich faktów historycznych i wydarzeń z ostatnich lat w 1989 roku zaczynają się przygotowania do założenia wymarzonej organizacji. Organizowane są liczne zebrania, w których uczestniczą przedstawiciele wszystkich warstw społecznych wspólnot polskich. Na tych zebraniach były dyskutowane detale statutu, cele i wymagania brazylijskiej legislacji. Na jednym z ostatnich zebrań zostało zdecydowane powołanie walnego zgromadzenia, na którym miano powołać do życia organizację, w dniu 27 stycznia 1990 roku. W zgromadzeniu tym uczestniczyło ponad 300 przedstawicieli ze stanu Paraná, Santa Catarina, Rio Grande do Sul i Sao Paulo. Na Zgromadzeniu z dnia 27 stycznia 1990 roku w audytorium Uniwersytetu Federalnego Parany zostały uznane statuty i wybrany zarząd krajowy, oprócz tego ustanowiony został system organizacyjny, a w szczególności utworzenie przedstawicielskich pododdziałów w miejscach gdzie znalazłyby się osoby pochodzenia polskiego.  Dano początek  CENTRALNEJ REPREZENTACJI WSPÓLNOTY BRAZYLIJSKO - POLSKIEJ W BRAZYLII - BRASPOL. DOKONANIA Osiągnięcia BRASPOL-u są naznaczone wytrwałością i poświęceniem jego członków.  Organizacja BRASPOL jest założycielem i członkiem USOPAŁ  - Unia Stowarzyszeń i Organizacji Polskich Ameryki Łacińskiej. W ciągu dziesięciu lat działalności organizacja uczestniczyła w spotkaniach i kongresach organizowanych w tym okresie przez USOPAŁ. Organizacja BRASPOL  w zamiarze bycia rzecznikiem społeczności polskiej w jej dążeniach, utrzymaniu tożsamości i kultury, próbuje uratować rzeczywisty i prawdziwy wkład organizacji i instytucji w zachowaniu kultury, wiary i tożsamości etnicznej Polonii w Brazylii, jak również przekazać to co najlepsze w tej kulturze narodowi brazylijskiemu. Z tego powodu przykłada tak wielką wagę do rozprzestrzeniania się przedstawicielskich pododdziałów BRASPOL-u we wszystkich miejscach gdzie istnieją społeczności pochodzenia polskiego. W 1999 roku, w rocznicę dziewięciu lat działalności BRASPOL-u istniało już 308 pododdziałów rozrzuconych w stanach Rio Grande do Sul, Santa Catarina, Paraná, Sao Paulo, Espírito Santo, Minas Gerais, Goiás, Mato Grosso, Mato Grosso do Sul, Rondônia, Bahia, Pernambuco, Alagoas i Rio de Janeiro. Poza konsekwentnym rozprzestrzenianiem swoich pododdziałów w całej Brazylii, BRASPOL także realizuje inne działalności, wśród których są: Realizacja braterskich spotkań z Opłatkiem na Boże Narodzenie, Święconką na Wielkanoc oraz upowszechnia wspólnotowe uroczystości pobudzając zawsze do zachowania odziedziczonych tradycji; Przyjęcie delegacji rządu polskiego odwiedzających nasz kraj; Utrzymanie i publikacja dziennika Kurier - O Mensageiro - wydawanego w języku portugalskim, a czasami z niektórymi stronami po polsku; Realizacja spotkań i zebrań regionalnych dotyczących spraw pododdziałów  i społeczności polonijnej w ogóle; Uczestnictwo w tradycyjnej Festa de Sao Francisco - Largo da Ordem w Kurytybie organizując stoisko z tradycyjnymi, polskimi potrawami; Promocja I Wystawy Malarstwa Artystów Polonijnych zorganizowanej w Warszawie i Krakowie; Zorganizowanie uroczystości ku czci działacza polonijnego Sędziego Segismundo Gradowskiego w setną rocznicę jego urodzin; Promocja i pobudzanie kultury polskiej poprzez: lekcje języka polskiego pod patronatem Urzędów Miejskich; kurs malowania jajek - pisanki; kurs wycinanek ludowych; zakładanie i utrzymanie Folklorystycznych Grup tańców polskich; seminaria i wykłady o charakterze historyczno-kulturalnym i współczesnym; Promocja i pobudzanie życia religijnego poprzez: odprawianie różańca i mszy po polsku; obchodzenie Bożego Narodzenia połączone ze śpiewaniem Kolęd. PROJEKTY BRASPOL nie zatrzymuje się w swej pracy. Jeszcze jest dużo do zrobienia. Wiele projektów jest już dyskutowanych, aby przekazać je do realizacji, np. takich jak: Nabycie własnej siedziby gdzie lepiej można byłoby rozwijać naszą działalność; Założenie Banku Danych odnoszących się do polskich imigrantów ( nazwisk, dat, statków, którymi przybyli, miejsc gdzie się osiedlili, wspólnot przez nich założonych, itd.); Założenie drzew genealogicznych mających na celu odtworzenie związków rodzinnych między obywatelami brazylijskimi pochodzenia polskiego a obywatelami polskimi, zacieśniając w ten sposób związki między Brazylią i Polską; Ocalenie wydarzeń i fotografii z zakresu sztuki i muzyki, jak również tradycji przodków; Odtworzenie i zachowanie danych dotyczących architektury polskiej i jej wpływu na brazylijską architekturę w niektórych regionach. z Braspol-lu